Wasyl Bodnar. Fot: MSZ UA
Wasyl Bodnar, były ambasador Ukrainy w Turcji został nowym szefem ukraińskiej ambasady w Polsce, wynika z dekretu prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, opublikowanych na stronie internetowej głowy państwa.
Jak pisze „Europejska Prawda”, pismem z 25 października Zełenski odwołał Bodnara ze stanowiska ambasadora w Turcji i mianował go ambasadorem w Polsce.
Bodnar pracował jako ukraiński dyplomata w Polsce w latach 2006–2010, a w latach 2017–2021 był wiceministrem spraw zagranicznych.
W 2021 r. stanął na czele ambasady w Turcji, którą przed nim kierował obecny minister spraw zagranicznych Andrii Sybiga.
Poprzedni ambasador w Warszawie Wasyl Zwarycz został przeniesiony do Pragi, gdzie stanął na czele placówki.
Wasyl Bodnar urodził się w 1976 roku w obwodzie tarnopolskim. W 1998 roku ukończył Wydział Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Lwowskiego, a w 2003 roku – Wydział Prawa na tej samej uczelni. W 1999 roku ukończył kurs integracji europejskiej w Holenderskim Instytucie Stosunków Międzynarodowych.
Biegle włada kilkoma językami, w tym polskim.
Przypomnijmy, wicepremier i minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz uzależnił polskie poparcie dla starań akcesyjnych Ukrainy do Unii Europejskiej od akceptowalnego dla nas rozliczenia się Kijowa z ludobójstwem Polaków na Wołyniu w latach 40. ubiegłego wieku.
Powiązane wiadomości:
Będzie postęp w sprawie ekshumacji na Wołyniu? Kijów zapewnia min. Sikorskiego
Ekstaza w Moskwie po słowach Orbána ws. Ukrainy
Xi Jinping jedzie do Moskwy. Tłem wizyty „plan pokojowy dla Ukrainy”
Po obelgach Łukaszenki wobec Zełenskiego, w Kijowie chcą zerwania relacji z Białorusią
Arestowycz: Kto komu śmiał się w twarz i zmuszał Ukrainę do ustępstw
1 komentarz
To be or not to be...
1 listopada 2024 o 13:14Polecam Panu Ambasadorowi książkę Kmietowicza: „Kiedy Kraków był Trzecim Rzymem” można znaleźć np. tu: http://hevenrose.wordpress.com/2010/09/11/frank-kmietowicz-kiedy-krakow-byl-trzecim-rzymem-2/
Może Ekscelencja już czytał, to niech też przeczytają inni.
Książka ta pokazuje, że wspólne dzieje Polaków i Ukraińców są dużo starsze niż nam się wydaje. Mało kto w Polsce wie, a w Ukrainie chyba też, że ok. 900 r. prawie cała Słowiańszczyzna (od Kołobrzegu do Krymu, od Kijowa do Bałkanów) znała już chrześcijaństwo w obrządku cyrylometodiańskim (od imion Apostołów Słowian: świętych Cyryla i Metodego). Były biskupstwa w Krakowie i Kijowie… i wiele innych.
Małżeństwa królów z dynastii Piastów z księżniczkami z Kijowa były czymś oczywistym i w dobrym tonie. Łączył nas ten sam krąg kulturowy i ten sam obrządek cyrylometodiański. Nad Dnieprem jako pierwsze przyjęło chrzest w obrządku cyrylometodiańskim mieszkające w Kijowie plemię Polan wiele lat przed oficjalnym bizantyńskim Chrztem Rusi. Szczegóły w książce.
Dopiero zniszczenia dokonane przez sektę Bogomilców ok. 1020 r. na całej Słowiańszczyźnie spowodowały masową łacinizację Kościoła w Polsce, a bizantynizację Kościoła w Kijowie – bo obrządek cyrylometodiański sam nie mógł sobie z tym poradzić – upraszczając.
Zanim staliśmy się wrogami, byliśmy braćmi. – Dlatego też w Polsce bardzo nas dziwi, że Ukraina próbuje szukać braterstwa z Niemcami, którzy od ponad 1000 lat, w taki czy inny sposób, ale konsekwentnie traktowali Słowian jak niewolników.
Czy naprawdę marzeniem Ukraińców jest być dozorcami w niemieckim obozie koncentracyjnym o nazwie Unia Europejska?