79 lat temu rozwiązana została Armia Krajowa

Krzyż Armii Krajowej ustanowiony w 22. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, 1 sierpnia 1966 roku, przez gen. dyw. Tadeusza Komorowskiego ps. „Bór”, byłego dowódcę AK i ówczesnego przewodniczącego Rady Naczelnej Koła AK w Londynie
Fot. Archiwum Autora

79 lat temu, 19 stycznia 1945 r., została rozwiązana Armia Krajowa. Rozkaz wydał gen. bryg. Leopold Okulicki ps. „Niedźwiadek”. Główną przyczyną decyzji ostatniego komendanta AK była troska o los żołnierzy w obliczu nadciągającej ofensywy Armii Czerwonej i spodziewanych represji ze strony Sowietów.

Armia Krajowa była największą konspiracyjną armią w czasie II wojny światowej. W skład AK wchodziło około 200 organizacji wojskowych, zrzeszających w szczytowym momencie, latem 1944 r, około 390 tys. żołnierzy.

Zmarły w 2009 roku gen. Stanisław Karolkiewicz, były prezes Światowego Związku Żołnierzy AK, podkreślał, że najważniejsze jest przekazanie wartości kolejnym pokoleniom.

„Kto wychował tę młodzież, która stanęła do walki z wkraczającymi czołgami i zjednoczony naród stanął w obronie swojej niepodległości? Na pewno rodzina, Kościół, zebrana w harcerstwie młodzież. Nie możemy zejść z tej ziemi nie mając przygotowanych spadkobierców, którzy przejmą od nas etos Armii Krajowej”

– powiedział gen. Stanisław Karolkiewicz.

Po rozwiązaniu AK jej żołnierzom polecono prowadzenie dalszej działalności

„w duchu odzyskania pełnej niepodległości państwa i ochrony ludności polskiej przed zagładą”.

Po zakończeniu wojny żołnierze AK byli prześladowani przez nowe, komunistyczne władze. Większość z nich aresztowano, torturowano i mordowano.

„Żołnierze Sił Zbrojnych w Kraju!

Postępująca szybko ofensywa sowiecka doprowadzić może do zajęcia w krótkim czasie całej Polski przez Armię Czerwoną. Nie jest to jednak zwycięstwo słusznej sprawy, o którą walczymy od roku 1939. W istocie bowiem – mimo stwarzanych pozorów wolności – oznacza to zmianę jednej okupacji na drugą, prowadzoną pod przykrywką Tymczasowego Rządu Lubelskiego, bezwolnego narzędzia w rękach rosyjskich.

Żołnierze! Od 1 września 1939 r. Naród Polski prowadzi ciężką i ofiarną walkę o jedyną Sprawę, dla której warto żyć i umierać: o swą wolność i wolność człowieka w niepodległym Państwie.

Wyrazicielem i rzecznikiem Narodu i tej idei jest jedyny i legalny Rząd Polski w Londynie, który walczy bez przerwy i walczyć będzie nadal o nasze słuszne prawa.

Polska według rosyjskiej receptury nie jest tą Polską, o którą bijemy się szósty rok z Niemcami, dla której popłynęło morze krwi polskiej i przecierpiano ogrom męki i zniszczenie Kraju. Walki z Sowietami nie chcemy prowadzić, ale nigdy nie zgodzimy się na inne życie, jak tylko w całkowicie suwerennym, niepodległym i sprawiedliwie urządzonym społecznie Państwie Polskim.

Obecne zwycięstwo sowieckie nie kończy wojny. Nie wolno nam ani na chwilę tracić wiary, że wojna ta skończyć się może jedynie zwycięstwem jedynie słusznej Sprawy, tryumfem dobra nad złem, wolności nad niewolnictwem.

Żołnierze Armii Krajowej!

Daję Wam ostatni rozkaz. Dalszą swą pracę i działalność prowadźcie w duchu odzyskania pełnej niepodległości Państwa i ochrony ludności polskiej przed zagładą. Starajcie się być przewodnikami Narodu i realizatorami niepodległego Państwa Polskiego. W tym działaniu każdy z Was musi być dla siebie dowódcą. W przekonaniu, że rozkaz ten spełnicie, że zostaniecie na zawsze wierni tylko Polsce oraz by Wam ułatwić dalszą pracę – z upoważnienia Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zwalniam Was z przysięgi i rozwiązuję szeregi AK.

W imieniu służby dziękuję Wam za dotychczasową ofiarną pracę.

Wierzę głęboko, że zwycięży nasza Święta Sprawa, że spotkamy się w prawdziwie wolnej i demokratycznej Polsce.

Niech żyje Wolna, Niepodległa, Szczęśliwa Polska.

Dowódca Sił Zbrojnych w Kraju
/­-/ Niedźwiadek
Gen. bryg.

M.p. 19 stycznia 1945”.

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: