Zdzisław Konstanty Jagodziński urodził się 14 stycznia 1927 roku w Białokrynicy (dziś wieś na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim; w okresie II Rzeczypospolitej stacjonował tu 12. Pułk Ułanów Podolskich).
W latach 1940–1941 został deportowany wraz z matką Antoniną z d. Poleszczuk do Kazachstanu, zaś ojciec Antoni trafił do Gułagu. W roku 1941, po uwolnieniu wstąpił do Szkoły Junaków w Tockoje, w składzie Polskich Sił Zbrojnych w ZSSR, a po ewakuacji do Iranu i Palestyny – w składzie Armii Polskiej na Wschodzie; tam też w 1947 roku złożył egzamin maturalny.
W tym samym roku rodzina wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie Zdzisław Jagodziński rozpoczął studia w National University of Ireland, kontynuując je na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie, uzyskując w 1963 roku stopień magistra (Anglia wobec sprawy polskiej w okresie powstania poznańskiego 1848 roku). Także na PUNO w 1972 roku obronił doktorat przygotowany pod kierunkiem generała Mariana Kukiela (Anglia wobec sprawy polskiej w okresie Wiosny Ludów 1848–1849). Od kwietnia 1970 roku pracował w Bibliotece Polskiej w Londynie – do 1973 roku na stanowisku zastępcy kierownika. Po nagłej rezygnacji wieloletniej dyrektorki dr Marii Danilewicz-Zielińskiej – 1 października 1973 roku przejął jej funkcję.
Publikował liczne artykuły w „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”, „Tygodniu Polskim”, „Pracach Kongresu Kultury Polskiej”, „Tekach Historycznych”, „Orle Białym”, „Kwartalniku Kresowym”, „Pamiętniku Literackim”, „Zeszytach Katyńskich”.
Zdzisław Jagodziński angażował się też w wspieranie opozycji w PRL – wykorzystywał liczne kontakty krajowe do przekazywania wiadomości Sekcji Polskiej RWE.
W latach 1974–1989 Biblioteka Polska w Londynie, którą kierował była największym punktem rozdawnictwa książek i czasopism emigracyjnych dla Polaków z kraju.
Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej („List 59”).
Zdzisław Jagodziński należał min. Towarzystwa Przyjaciół KUL, Instytutu Badań Zagadnień Krajowych, Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Instytutu Polskiego i Muzeum im. Gen. Sikorskiego w Londynie oraz Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Zmarł 5 marca 2001 roku w swoim londyńskim mieszkaniu. Pogrzeb odbył się 28 marca w kościele św. Andrzeja Boboli z udziałem m.in. Prezydenta RP Ryszarda Kaczorowskiego. Pochowany jest na cmentarzu North Sheen.
RES
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!