Redakcja portalu Kresy24.pl we współpracy z Wydawnictwem Poznańskim i Wydawnictwem Naukowym PWN zaprasza do udziału w konkursie, poświęconym początkom II RP i jej póżniejszym probklemom „Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski” i „Zamach na II RP. Elity na celowniku”.
Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski
Jochen Böhler
Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski. Niepodległość widziana oczami niemieckiego historyka.
Pierwsza wojna światowa nie zakończyła się w listopadzie 1918 roku. Polska nie odzyskała niepodległości z dnia na dzień, a 11 listopada niewiele różnił się od poprzednich dni. Nikt nie zdawał sobie sprawy, że ta data stanie się symbolem odrodzenia Polski. Nikt wówczas nie wiedział, gdzie dokładnie jest Polska ani kogo można nazwać Polakami.
Listopad 1918 roku umożliwił powstanie II Rzeczpospolitej, ale był też preludium nowej wojny. Wojny na wielu frontach. Wojny wyniszczającej. Wojny bohaterskiej. Wojny zwycięskiej. Ale też WOJNY DOMOWEJ.
Autor udowadnia, że boje, które toczyła Polska w latach 1918-1921, nie były odosobnionymi incydentami w walce o granice. Wykazuje, że wszystkie były elementami jednej wielkiej wojny domowej, która stworzyła Polskę i Polaków.
Jochen Böhler – niemiecki historyk specjalizujący się w historii Polski, autor bestsellerowego Najazdu 1939. Niemcy przeciw Polsce, patrzy na odrodzenie Polski z szerszej perspektywy i opisuje pierwsze lata II Rzeczpospolitej w sposób, w jaki nikt przed nim tego nie zrobił.
Zamach na II RP. Elity na celowniku
Remigiusz Piotrowski
Kto zamierzał zamordować Piłsudskiego w 1921 roku? Czy atak na prezydenta Wojciechowskiego we Lwowie był zamachem, czy może tylko swoistą demonstracją? Dlaczego ukraińscy nacjonaliści atakowali orędowników porozumienia z mniejszościami narodowymi? Kto odpowiadał za zamachy bombowe w Krakowie i Warszawie? „Spiskują przeciw Polsce” – donosiła przedwojenna prasa. Miała rację!
Nowa książka Remigiusza Piotrowskiego przybliża historie wybranych zamachów na ważnych urzędników państwowych przedwojennej Polski, również tych, które były wymierzone w same fundamenty II RP. Poza najgłośniejszym zamachem, czyli mordem w Zachęcie, przedstawia także wiele innych, mniej znanych. Ich celem stali się m.in. prezydent Stanisław Wojciechowski, minister Bronisław Pieracki, poseł Tadeusz Hołówko czy prezydent Łodzi Marian Cynarski, a także… sam Józef Piłsudski. Poznamy też okoliczności tajemniczego zaginięcia generała Włodzimierza Zagórskiego, napadu Adama Doboszyńskiego na Myślenice i śmierci Józefa Bułak-Bałachowicza.
Każde przywołane tu wydarzenie mówi nam dużo o kondycji II Rzeczypospolitej, odkrywa prawdę o wrogach dybiących na jej suwerenność i ukazuje wiele zagrożeń, z jakimi musiały się mierzyć polskie władze i polskie społeczeństwo w trakcie tych trudnych dwudziestu lat wolności. Autor z pasją prowadzi nas ścieżkami międzywojennej Polski i pokazuje nam, jak krucha w gruncie rzeczy była wywalczona w 1918 roku niepodległość, jak wielką wartość stanowiła dla ówczesnych i w końcu – jak rozmaicie bywała rozumiana. Polityczne, społeczne i wojskowe symbole odrodzonego państwa przez niemal całe dwudziestolecie międzywojenne znajdowały się na celowniku tych, którzy spiskowali za plecami władz lub społeczeństwa. Zamachowcy wtapiali się w tłum, by uderzyć w najmniej spodziewanym momencie. Wielu z nich zapłaciło za to wysoką cenę. Zapłaciło ją przede wszystkim polskie państwo.
Pytania konkursowe dla Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski:
Proszę wymienić przynajmniej trzy oddziały/jednostki/związki ochotnicze ze wschodu wspierające Polskę w czasie wojny polsko-bolszewickiej?
Pytania konkursowe dla Zamach na II RP. Elity na celowniku:
Kto był posądzany o zamach na gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza i kto stał się jego ofiarą?
Prosimy o oryginalne odpowiedzi zawierające pełne zdania i aby nie stanowiły przeklejonego e-maila kolegi/koleżanki lub informacji z Wikipedii!!!
Na odpowiedzi oczekujemy pod e-mailem:
ko*****@kr*****.pl
do 23 listopada 2018 r. (z tytułem Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski lub Zamach na II RP. Elity na celowniku). Prosimy o zamieszczanie adresu korespondencyjnego z odpowiedziami. Przypominamy że nagrodami w konkursie po trzy egzemplarze książek.
Prosimy o zamieszczenie w e-mailu niniejszego sformułowania: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach konkursowych oraz ogłoszenia zwycięzcy konkursu”.
Po kliknięciu w nazwę znajdą Państwo nowości książkowe SIW Znak i Wydawnictwa Naukowego PWN.
Link do regulaminu konkursów:
1 komentarz
Feliks Koperski
27 listopada 2018 o 10:31Szanowni czytelnicy portalu Kresy24.pl
Ogłaszamy wyniku konkursu w której do wygrania były po trzy egzemplarze albumów „Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski” oraz „Zamach na II RP. Elity na celowniku”.
Pytania konkursowe dla Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski:
Proszę wymienić przynajmniej trzy oddziały/jednostki/związki ochotnicze ze wschodu wspierające Polskę w czasie wojny polsko-bolszewickiej?
Tych oddziałów/jednostek/związków ochotniczych była bardzo duża liczba podczas wojny bolszewicko-polskiej. Rosjanie walczyli w:
batalionie pińskim;
„Specjalnym Oddziałe Rosyjskim” gen. Piotr W. Głazenappa (von Glasenapp) – oddział rosyjski składał się z trzech pułków piechoty (strzeleckich), dwóch pułków kawalerii – Kozaków Dońskich i Orenburskich, dywizjonu artylerii lekkiej (dal), szkoły karabinów maszynowych, batalionu broni technicznych (saperzy i łączność) oraz administracji armii (komendantury armii). Przy jednostkach rosyjskich formował się także kaukaski pułk konny (kozacki);
jednostce dowodzonej przez gen. Aleksieja Pahlena.
Według Rosjan ordre de bataille sił rosyjskich o się następująco:
1. Dywizją Piechoty dowodził gen. mjr Lew A. Boboszko, a jej pułkami płk Prokofij L. Rogożyński (1. pp), płk Adolf J. Saulewicz (2. pp), płk Wsiewołod Zajcew (3. pp) i płk Krasowicki (1. pa).
2. DP powierzono gen. ltn. hr. Aleksiejowi P. von der Pahlenowi. Dowódcami pułków zostali płk Nikołaj S. Dżawrow (5. pp), płk Nikołaj W. Rossinski (6. pp), płk Ingern (7. pp), płk Georgij W. Buszen50 (2. pa).
Natomiast Mieszaną (Swodną) Dywizją Kawalerii komenderował gen. mjr Walerian A. Trusow. Podlegały mu dwie brygady kawalerii: 1. dowodzona przez płk. Niemcowa i 2. płk. Sergieja S. de Magnana (Maniana) oraz samodzielny pułk doński esauła Frołowa, sformowany z dywizjonu 42. dońskiego pułku kawalerii. Dywizja została wzmocniona Brygadą Kawalerii esauła Jakowlewa.
Oddział Bałachowicza rozwinął się ze stanu 153 oficerów i 1000 żołnierzy oraz 120 koni kawaleryjskich i 250 taborowych, 4 dział polowych i 3 samochodów do grupa Bałachowicza skadającej się z trzech dywizji i brygady piechoty, dywizji jazdy oraz mniejszych jednostek i liczyła w sumie ponad 16 tys. ludzi.
Kozaków reprezentowały:
Samodzielna Dońska Brygada Kozacka esauła Aleksandra I. Salnikowa,
Samodzielna Brygada Kozacka esauła Wadima S. Jakowlewa
i Samodzielny Pułk Kozaków Dońskich esauła Michaiła F. Frołowa.
Po klęsce bolszewików pod Warszawą na stronę Polaków przeszedł Doński Pułk Kozacki pod dowództwem płk. Duchopielnikowa.
Siły ukraińskie
Ukraińska 1. Zaporoska DP, którą dowodzili kolejno gen. chor. (czyli gen. bryg.) A. Hułyj-Hulenko, a następnie gen. chor. M. Bazylśkyj. S oraz trzy inne dywizje – 2. Wołyńska DS (gen. chor. O. Zagrodśkyj), 4. Kijowska DS i 5. Chersońska DS (płk Andrij Dołud) – stało się możliwe dopiero od maja 1920 r., kiedy to na stronę polską przeszły jednostki byłej UAG dowodzone przez gen. Omelianowycza-Pawlenkę, liczące 397 oficerów oraz 5950 podoficerów i szeregowych, a także 144 ckm i 14 dział polowych.
Oddziały ukraińskie, nad którymi dowództwo objął gen. Pawlenko, skierowano wraz z polską 6. Armią gen. por. Wacława Iwaszkiewicza na południowy odcinek frontu. Pomimo oporu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w czerwcu 1920 r. do wojsk gen Pawlenki przydzielono 3. Żelazną DS, 29 maja przemianowaną z 2. DS. Również w maju włączono do armii gen. Pawlenki 5. Chersońską DS, na razie w składzie 2 batalionów piechoty, baterii artylerii i pułku kawalerii. Poza siłami podporządkowanymi dowództwu ukraińskiemu znajdowała się 6. Siczowa DS gen. Bezruczki, walcząca w składzie polskiej 3. Armii.
Pytania konkursowe dla Zamach na II RP. Elity na celowniku:
Kto był posądzany o zamach na gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza i kto stał się jego ofiarą?
Mordercą był Aleksander Bajko (zwany Szumarskim), który działał na polecenie lokalnej komórki Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, wykonującej rozkaz GPU. Wspólnikami jego byli Stanisław Arciszewski, Aleksander Bartosiak i Michał Leszczuk. Bajko słusznie posądzany, został skazany następnie na dożywocie. Gazeta relacjonująca w roku 1928 proces Aleksandra Bajko, napisała, że 11 czerwca Józef Bałachowicz, brat Stanisława Bułak – Bałachowicza, rano w towarzystwie Peremykina i Wiszniakowa pojechał do banku w Hajnówce po pieniądze na wypłaty dla pracowników. Drogę tę przebyć miał też Stanisław, ale z powodu kłopotów z koniem musiał pozostać w Białowieży. Zabójcy zasadzili się w Puszczy przy drodze, którą miał wracać. Gdy nadjechał wóz z generałem Bałachowiczem, Bartosiak dał znać swoim towarzyszom, w którym miejscu na wozie znajduje się ofiara. Bandyci otworzyli ogień, a spłoszony koń pogalopował z nieżyjącym już Józefem, zatrzymując się w parowie. Tam zastała go policja.
Laureatami konkursu „Wojna domowa. Nowe spojrzenie na odrodzenie Polski” zostali:
Katarzyna C.
Władysław B.
Stefan Cz.-R.
Laureatami konkursu „Zamach na II RP. Elity na celowniku” zostali:
Jan F.
Kasjan S.
Łukasz M.
Zapraszamy do udziału w kolejnych konkursach.