Zniknęli bez śladu. Skala sowieckich morderstw w Winnicy była ogromna! (WSTRZĄSAJACE ZDJĘCIA ARCHIWALNE)

Pod koniec lata 1943 roku, od razu po zakończeniu ekshumacji polskich oficerów w Katyniu, do Winnicy przyjechał zespół ekspertów z różnych krajów, by zbadać tajemnicze okoliczności zaginięcia dziesiątków tysięcy podolan, którzy, aresztowani przez NKWD w latach 1937-38, zniknęli bez śladu.

Gestapo, które zajęło tę samą siedzibę, w której wcześniej mieścił się NKWD, bardzo dokładnie wyznaczyło miejsca, gdzie po rozstrzelaniu na podwórku dzisiejszej siedziby SBU ciała niewinnych ofiar represji politycznych wywożono do parku, cmentarza prawosławnego i cmentarza przy ulicy Pidlisnej i po kryjomu zakopywano w masowych grobach.

Goebbelsowska propaganda próbowała przy każdej możliwości wspominać o sowieckich  zbrodniach wobec własnych ludzi, tuszując własne. Jednak to właśnie dzięki Niemcom oraz książce „Winniza”, wydanej w 1944 roku, dotarły do nas pierwsze makabryczne informacje o skali morderstw w Winnicy w latach 1937-1938 (niektórzy utrzymują, że nawet do 1941 r).

Do dziś w archiwach SBU badacze nie mogą znaleźć żadnej konkretnej wzmianki o kulisach zbrodni i miejscach, gdzie znajdowały się zbiorowe mogiły. Z niemieckiej książki wynika, że na terenie Winnicy komunistyczne władze zorganizowały 91 miejsc, gdzie chowano ofiary represji – zrzucono w nie ponad 9400 ciał. W tej samej książce zapisane są nazwiska kilkunastu katów z NKWD, na ktorych rękach jest krew tysięcy ludzi… Część tych morderców dożyła do starości, otrzymując wysoką państwową emeryturę.

Wraz z dokładną mapą, Niemcy utrwalili na zdjęciach także moment rozpoznawania ofiar przez bliskich oraz sposób, w jaki po wyroku sądu „trójki” mordowano niewinną ofiarę. Prezentujemy je poniżej. Ślad od kuli, wystrzelonej na podwórku dzisiejszego SBU, szczątki ofiar w winnickim parku kultury i rozrywki im. Gorkieg, ciała ofiar represji reżimu komunistycznego na cmentarzu przy ul. Pidlisnej

Komuniści nie szczędzili nawet osób ułomnych

Ślad w czaszce od kuli, wystrzelonej na podwórzu budynku NKWD (dziś siedziba SBU)

Szczątki ofiar w winnickim parku kultury i rozrywki im. Gorkiego

Wydobywanie kolejnych ciał ze zbiorowych mogił

Ciała ofiar represji reżimu komunistycznego na cmentarzu przy ul. Pidlisnej

Mieszkańcy Podola przychodzili na miejsce ekshumacji, by szukać ciał swoich bliskich

Jedna z ponad 90 zbiorowych mogił ofiar represji w latach 1937-38 w Winnicy

Miejsca, gdzie w 1943 r. zespół ekspertów przeprowadził ekshumację

P.S. Po rozpoznaniu pierwszych 428 ciał przez bliskich, okazało się, że każdy co dziesiąty zabity był Polakiem z pochodzenia. Biorąc pod uwagę ukrywanie realnych danych przez nazistów i skalę „Polskiej operacji” NKWD w latach 1937-38, można uważać, że ta liczba jest co najmniej trzykrotnie zaniżona.

Jerzy Wójcicki: Śladami komisji ekspertów, badających masowe groby ofiar represji w Winnicy, Słowo Polskie, na podstawie książki „Winniza” (1944 r.)

Kresy24.pl/wizyt.net

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: