Do 15 lutego 2023 roku obejrzeć można w wileńskim Muzeum Dziedzictwa Kościelnego (Bažnytinio Paveldo Muziejus, Šv. Mykolo g. 9) niezwykle interesującą wystawę pt. „Corpisanti. Rzeźby relikwii z katakumb w kościołach w Olkienikach i Bujwidzach”.
Muzeum Dziedzictwa Sakralnego w Wilnie od 2005 roku funkcjonuje w murach odrestaurowanego kościoła św. Michała Archanioła i Klasztoru Bernardynek na Starym Mieście w Wilnie; jest to była świątynia rzymskokatolicka i równocześnie jedyny renesansowy kościół miasta.
Corpisanti (łac. święte ciała) to rzeźby postaci ludzkich, łączące święte relikwie z relikwiarzami, które zawierają kości pierwszych świętych ze starożytnych rzymskich katakumb. Corpisanti wykonywane były w wiekach XVIII i XIX w Rzymie, skąd trafiły do ponad 20 krajów na świecie, w tym na Litwę.
Na wystawie w wileńskim Muzeum Dziedzictwa Kościelnego prezentowane są rzeźby relikwii św. Bonifacego i św. Floriana; to jedyne przykłady Corpisanti zachowane na Litwie.
Rzeźba relikwii św. Bonifacego jest przechowywana w kościele pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Olkienikach (lit. Valkininkai, rejon orański), a rzeźba relikwii św. Floriana wystawiona jest w kaplicy przykościelnej kościoła pw. św. Jerzego w Bujwidzach (rejon wileński).
Św. Bonifacy to jedna z najstarszych zachowanych przykładów Corpisanti. W 1766 roku przywiózł ją do Olkienik prowincjał litewskiej prowincji Franciszkanów Antoni Bonawentura Bujalski (1726–1782), a relikwia została uroczyście wniesiona do kaplicy loretańskiej Klasztoru Franciszkanów. W 1832 roku relikwie wraz z ołtarzem św. Antoniego przeniesiono do niedokończonego jeszcze kościoła parafialnego pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Pod koniec II wojny światowej Niemcy wysadzili dawny klasztor. W 1970 roku podczas odbudowy kościoła trumna z rzeźbą relikwii św. Bonifacego została ukryta pod posadzką kościoła i powróciła na ołtarz dopiero na przełomie wieków.
Rzeźba relikwii św. Floriana jest eksponowana po raz pierwszy. Została ona przywieziona z Rzymu do Bujwidz w XVIII wieku przez przedstawicieli rodzin Brzostowskich oraz Radziszewskich, którzy wówczas zarządzali majątkiem w Bujwidzach. Po nich wieś ta należała do Jurkiewiczów, Łojków i Makowskich. Dziś relikwia Corpisanti przechowywana jest w swoim pierwotnym miejscu – we wnęce ołtarza w kształcie jaskini, wykonanego z żelaza, w niezwykłej czworobocznej kaplicy w kształcie piramidy, w której chowani byli zmarli z rodzin właścicieli Bujwidz.
Wystawa opowiada też o rzeźbie Corpisanti św. Justyna z kościoła pw. św. Anny ze wsi Mosarz na Białorusi (obwód witebski) oraz o relikwiach, które nie zachowały się do naszych czasów.
RES
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!