W wileńskiej galerii „Šofar” w Centrum Kultury i Informacji Żydowskiej (ul. Mėsinių 3a/5) do 1 kwietnia 2023 roku czynna będzie wystawa malarstwa Czesława Połońskiego pt. „Przemijalność” (lit. „Laikinumas”); zobaczyć na niej można obrazy olejne i akwarele tego artysty.
Czesław Połoński urodził się 5 stycznia 1946 roku w małej wsi w pobliżu Bujwidz. Ukończył obecne wileńskie Gimnazjum im. Adama Mickiewicza; uczył się także w dziecięcej szkole rysunkowej, noszącej dziś imię słynnego litewskiego malarza Justinasa Vienožinskisa. Po odbyciu obowiązkowej służby wojskowej ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Pedagogicznego w Szawlach. Następnie podjął pracę w polskiej Szkole nr 29 w Wilnie (obecnie Gimnazjum im. Szymona Konarskiego). Ma dwóch synów – Rafał i Bartosza.
Czesław Połoński należy obecnie do grona czołowych artystów plastyków Litwy. Jest członkiem Związku Plastyków Litwy, Stowarzyszenia Akwarelistów i Restauratorów Malarstwa Ściennego oraz Klubu Plastyków „Plekšne” („Flądra”).
Sławę zawdzięcza przede wszystkim ekspresjonistycznym, nastrojowym wiejskim pejzażom – jak sam artysta mówi – „odzwierciedlającym widoki, wspomnienia z dzieciństwa, najpiękniejsze chwile – to, co już przeminęło, a co warto było utrwalić” oraz portretom. W jego twórczości dominują malarstwo olejne i akwarele, jest też autorem wielu cykli rysunków.
Czesław Połoński jest równocześnie wybitnym specjalistą z dziedziny malarstwa ściennego oraz restauracji zabytkowych rzeźb. Jak informuje red. Justyna Giedroyć („Kurier Wileński”):
„W tej dziedzinie doszedł do perfekcji. Swoje mistrzostwo doskonalił restaurując freski Andrieja Rublowa w soborach w Suzdalu i Włodzimierzu. Uzyskał prawo odnawiania dzieł tej miary, co polichromie Michelangela Palloniego w kościele i klasztorze w Pożajściu czy malarstwo ścienne w klasztorze karmelitów bosych przy kościele św. Teresy. Restaurował freski w kościołach Franciszkańskim, św. Janów, Bernardyńskim w Wilnie, jak też w świątyni św. Trójcy w Liszkowie. Pomagał też polskim konserwatorom w restaurowaniu fresków w budynku Ambasady RP w Wilnie, mieszczącej się w dawnym Pałacu Paców.
Zajmował się restaurowaniem rzeźby w kwaterze słynnych wydawców wileńskich, Zawadzkich, na cmentarzu św. Piotra i Pawła na Antokolu. Gdy wandale zniszczyli popiersie Joachima Lelewela na Rossie, umocnił i odrestaurował rzeźbę słynnego Polaka. Na wileńskiej Rossie artysta odrestaurował także wiele innych pomników, m.in.: Euzebiusza Słowackiego, ojca Juliusza, Jerzego Ordy, Władysława Syrokomli, Juliusza Kłosa, Heleny Piłsudskiej. Zajmował się też restauracją pomników na cmentarzu Bernardyńskim”.
Nazwisko Czesława Połońskiego figuruje w najnowszym wydaniu litewskiego „who is who” – „Kas yra kas Lietuvoje 20/21” („Kto jest kim na Litwie 20/21”).
Zaś w roku 2019 ukazał się litewsko-angielski album – Česlovas Polonskis, „Ieškojimai” – opowiadający o życiu i twórczości artysty. We wstępie do książki krytyk sztuki Nijolė Nevčesauskienė napisała m.in.:
„Charakterystyczną cechą jego obrazów jest odzwierciedlenie rzeczywistości miasta i wsi. Mogą to być ulice, kościoły, wiejskie chatki, pasące się na łące konie, ule ustawione w sadzie owocowym, łodzie, spokojnie kołyszące się po tafli jeziora czy purpurowy zachód słońca”.
11 listopada 2022 roku Czesław Połoński został uhonorowany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rozwoju polsko-litewskiej współpracy w obszarze kultury.
RES
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!