Uzbrojony po zęby Krym zagraża już nie tylko Europie!

Bo jestem, jakoś tak się dziwnie składa, że żadna operacja wojskowa bez udziału Tatarów lub Polaków przeciw Moskwie się nie powiodła. I pewnie po to, właśnie, jesteśmy potrzebni naszemu obecnemu „pokojowemu paktowi obronnemu”.
Co do „wybitnego inaczej” Rosjanina o polsko-żydowskich korzeniach – no cóż, w każdym kraju i w każdej władzy jest błazen, któremu wolno szokować. Należy brać zasugerowaną możliwość pod uwagę, jeżeli pragnie się „ZA WSZELKĄ CENĘ” szkodzić ich interesom. A my chcemy, oczywiście, „W INTERESIE USA”, wierząc że USA pragnie nas bronić, z czystego altruizmu.

Co do „biednej maleńkiej Gruzji” która została napadnięta przez Rosję, to ja bym jednak nie przesadzał skoro wcześniej owa biedna maleńka Gruzja chciała zintegrować „swoich” Osetyjczyków z „dwoma metrami pod ziemią”. Może i ruskich nieco wtedy poniosło, ale „biedni maleńcy Gruzini” wcale tacy niewinni nie byli.
Obecny „demokratyczny” gubernator Odessy zrobił na mnie wyjątkowo złe wrażenie już w 2004 roku, kiedy to okazał się zwykłym kaukaskim watażką, tyle że „proeuropejskim” (Adżaria).

Rozkład wewnętrzny przy upadku ZeSRR doprowadził do wzrostu nacjonalizmów i patriotyzmów lokalnych; niektóre zapewne według pana były korzystne, bo szkodziły integralności Rosji, inne nie, gdyż szkodziły integralności odrywających się republik.
Osobiście nie uważam jednych nacji za wyższe od innych, wyłącznie dlatego, że to UE/NATO je wspiera a nie Rosja. Jeżeli nie chcemy by wspierała je Rosja, przeciągnijmy je na naszą stronę, a przynajmniej spróbujmy, zamiast je zwalczać w imię „humanitaryzmu inaczej”.

Nie jest problemem, że UE chciało na rozszerzyć swoje wpływy na Ukrainę, kosztem wpływów rosyjskich, problemem jest zastosowana metoda – poparcie dla obecnych władz Ukrainy, które wolały wybrać rozpoczęcie wojny domowej przeciw kozłom ofiarnym w postaci „prorosyjskich”, niż reformowanie kraju, bo bardziej bały się majdaniarzy za oknem, niż „prorosyjskiego” Wschodu, oraz uważały, że UE da się wycyckać. Europie potrzebna jest spokojna Ukraina, a nie „kraj wojny i zniszczenia”.

W 1922 wyłącznie Niemcy uznały za stosowne się z nimi dogadać, mu woleliśmy być wrodzy. To był suwerenny pomysł naszych ówczesnych władz, jak się skończył wiemy.

Nie jestem pewien co do powodów dlaczego Mołotow nazwał Polskę „bękartem traktatu wersalskiego”, podejrzewam, że chodzi o tę naszą chęć odzyskania ziem I Rzeczypospolitej sprzed 1-ego rozbioru, jaka dała się zauważyć w naszych działaniach militarnych po 1918 roku, w celu ustanowienia polsko-chińskiej granicy na Uralu, w myśl znanego wierszyka. Z rosyjskiego punktu widzenia, to nasze odzyskiwanie terenów I Rzeczypospolitej było zwykłym rewizjonizmem, takim marszem na wschód, bo na zachód się nie da. A przecież II RP była jedynie pogrobowcem Korony, w wersji republikańskiej, a nie całej Rzeczypospolitej.

Bzdury Pan pisze, niestety. Nie da się obronić tezy, że Rosja, przy użyciu metod politycznych, gospodarczych i militarnych, nie prowadzi imperialnej polityki. To jest państwo agresywne i wrogie Polsce jako takiej – to znaczy niezależnej od Rosji. To państwo nie jest nastawione na kooperację, a na dominację, stąd nie jest możliwe jej porozumienie z Polską na partnerskich zasadach – ich puste deklaracje to tylko zasłona dymna ich zbrojeń i wojennej, bandyckiej praktyki. Pańska kazuistyka w tej materii to dowód nie liczenia się z faktami. Z czego to wynika, to Pan sam wie najlepiej.