Tyle zostało z ukraińskiej armii w kotle pod Iłowajskiem (FOTOREPORTAŻ)

7 października 2001 roku NATO rozpoczęło operację pod nazwą „Enduring Freedom”. W pierwszej fazie operacji, trwającej dwa miesiące, zrzucono na Afganistan ponad 11 600 bomb. To dużo więcej niż Niemcy zrzucili na Polskę w ciągu dwóch miesięcy po napaści na nasz kraj. Nie wszystkie NATO-wskie bomby spadły tam, gdzie miały, więc zginęło ponad 7 300 cywilnych osób. Biorąc pod uwagę, że wszystkie niewinne ofiary miały rodziny; braci, siostry, dzieci, ojców, matki itp. rodzeństwo, nie powinno być trudno uzmysłowić sobie, ile tragedii doznali ci niewinni ludzie.

Co przeżywa matka zalana łzami, zbierająca główki, rączki i nóżki swych dzieciątek po polach i dachach rozwalonych domów, albo mężowie zbierający kończyny i inne części ciała swych żon, dziadków, synów i córek? Jasne, że się w nich gotuje do granic wytrzymałości.Mają na tą niesprawiedliwość pozostać obojętni?
Pozwolić na bezkarność? Chęć odwetu narzuca się w sposób jak najbardziej naturalny.

Pośród europejskich koalicjantów USA, napierających do napaści na Irak najbardziej gorliwi byli (tzn. wyskakiwali przed szereg) szef rządu W.Brytanii, Tony Blair (określany wówczas jako pudel Bush’a) i premier Danii, Anders F. Rasmussen, który konkurował z Blair’em, kto jest bardziej dyspozycyjny dla polityki Bush’a i USA. Była też III RP pod przywództwem Aleksndra Kwaśniewskiego, Leszka Millera i rządzące pod ich kierownictwem sieroty po ZSRR i PRL, szukające rozpaczliwie nowego opiekuna. Nikt w Polsce nie protestował przeciw bezprawnej i haniebnej agresji na Irak. A wręcz przeciwnie, wszyscy albo milczeli, albo cieszyli się, że wreszcie żołnierz polski wyszedł z PRL-owskiego wychodka i polskiego zaścianka „out of area” tak, jak niegdyś pod przewodem Napoleona, by zostać rzuconym na Haitii i pod Samossierę. A w dzisiejszych czasach na Afganistan i do Iraku.

Taktyka pokonania Iraku w jak najkrótszym czasie i szybkie powalenie państwa na kolana, przypomina do złudzenia taktykę i strategię hitlerowskiego Wehrmachtu, „Shock and awe”, zastosowaną we wrześniu 1939 roku podczas napaści na Polskę. A polegała na masowym bombardowaniu cywilnych obiektów (dzielnic mieszkaniowych), którymi ofiarą padło miasto Wieluń i zaraz po tym Warszawa i inne miasta. Tą metodą usiłowano wywołać u ludzi szok i przyśpieszyć załamanie psychiczne.

Dokładnie. Szkoda że nie obfotografowali jednego czołgu z kilku stron…

Jaki, na przykład, cel miało NATO i USA w bombardowaniu całkiem cywilnych imprez czy uroczystości, jak np. wesela czy pogrzeby. Nie chcę tutaj zanudzać czytelnika wielością przykładów, dlatego ograniczę się do jednego: 22 sierpnia 2008 roku miejscowość Azizabad w prowincji Herat stała się terenem gwałtownego ataku lotniczego. Użyto do tego samolotów typu Hercules wyposażonych specjalistycznie w maszynowe działka, granaty i bomby do ataku celów naziemnych. Wrogi napad nastąpił w momencie, kiedy prawie cała wieś zebrała się na pogrzeb. W wyniku tego bandyckiego napadu uczestnicy pogrzebu, którzy przeżyli, mieli problem z pozbieraniem rodzinnych ludzkich części ciał. I nie tyle dorosłych, ale dzieci, których było w sumie kilkadziesiąt.
Amerykanie, jak zwykle, zaprzeczyli ogrom nieszczęścia. A gdy nie udało się załgać wydarzenie, zaczęli pomniejszać wielkość tragedii. Uparcie twierdzili, że najwyżej zginęło 40 osób a wśród tych, większość stanowili przeciwnicy NATO-wskiej okupacji Afganistanu, czyli afgańska „Armia Krajowa”. Na nieszczęście propagandy amerykańskiej i NATOwskiej, swoje śledztwo przeprowadziło ONZ i amerykańskie łgarstwo wyszło na jaw. Gdy wysłannik ONZ na ten kraj, Kai Eide, otrzymał zdjęcia i liczby na biurku, dostał szoku. Zdjęcia dokumentowały bowiem, jak matki zbierały części ciał swoich dzieci po polach, po dachach i w ruinach domów. I próbowały je składać w całość, żeby pasowały do siebie i do trumny.

Słuszna uwaga, czasem faktycznie się tak zdarza. Przepraszamy i wkrótce to poprawimy! Kocioł pod Iłowajskiem był wcześniej, ale dopiero teraz opublikowali zdjęcia.

Redakcja Kresy24.pl