Starochrześcijańska katedra Tartousu
Fot. Barbara Anna Hajjar
Starochrześcijańska katedra Tartousu
Najpiękniejszym, najsłynniejszym zabytkiem chrześcijańskim miasta Tartousu, łączącym czasy starochrześcijańskie, jest wspaniała katedra, uważana za jeden z najstarszych kościołów na tych ziemiach, jak i na całym świecie – świątynia poświęcona Bożej Rodzicielce, Notre Dame de Tartous, czyli po arabsku pierwsze Marjamije dla Saidyi Azraa – Pani Marii Dziewicy.
Notre Dame de Tartous
Fot. Barbara Anna Hajjar
Według wiekowej tradycjii i starochrześcijańskich kronik została wzniesiona, wybudowana na miejscu, na którym św. Piotr Apostoł w drodze z Jerozolimy do Antiochii, zatrzymał się w Tartousie, a gdzie stoi dziś katedra, wzniósł kamienny ołtarz i umieścił w nim wizerunek – pierwszą ikonę Maryi, napisaną przez towarzyszącego mu św. Łukasza Ewangelistę. Święty Piotr celebrował również pierwsze nabożeństwo poświęcone Matce Bożej.
Fot. Barbara Anna Hajjar
Według obszernych przekazów historycznych pierwsza ikona Matki Bożej w świecie chrześcijańskim zagościła w naszym Tartousie. Ołtarz i mała kaplica zostały wybudowane za życia Matki Bożej za Jej wiedzą i przyzwoleniem.
Według przekazów historii chrześcijaństwa wiara w Chrystusa bardzo wcześnie dotarła do nadmorskiego Tartousu i okolic, gdyż jeszcze za życia Apostołów Chrystusa. Dalsze losy historycznego Mariamije (arab.) to okres bizantyjski. Syn cesarza Konstantyna wzniósł nad tym pierwotnym ołtarzem bizantyjski kościół. Stare kroniki chrześcijańskie odnotowują, że w czasie wielkiego trzęsienia ziemi, które nawiedziło te ziemie w roku 387 zostało zrujnowane całe miasto Tartous, a z tego wielkiego kataklizmu uratował się jedynie historyczny, pierwotny ołtarz Matki Bożej i Jej cudowna ikona, pierwsza w świecie chrześcijańskim.
Po tym wielce tragicznym wydarzeniu kamienny ołtarz wzniesiony jeszcze za życia Bożej Rodzicielki i Jej ikona stały się ogromną świętością dla chrześcijan z okolicy jak i z całej Syrii, a kaplica miejscem masowych pielgrzymek wiernych w IV i w V wieku.
Naukowcy przypuszczają, że być może z kaplicy było wejście do kościoła bizantyjskiego. Brama większa dla tego pomieszczenia, w formie bryły sześciennej osłaniającego kiedyś cudowną ikonę Maryi zwana jest po nasze dni Drzwiami Pielgrzyma. Wąskie przejście natomiast zostało usytuowane możliwie najbliżej znajdującej się tam cudownej ikony Maryi, aby umożliwić odwiedzającym licznym pielgrzymom jak najbliższy kontakt ze świętością z Matką Przenajświętsza. Niektórzy archeolodzy uważają, że było to również wejście do specjalnego wąskiego tunelu – 170 m długości, łączącego kościół, a później katedre z położonym blisko Fortem Obrońców Świątyni. W środowisku chrześcijańskim właśnie to miejsce, później wyeksponowane w powstałej ogromnej katedrze uważa się za najstarszy kościół na świecie poświęcone Bożej Rodzicielce. Poparte dokumentami starochrześcijańskimi, kronikami i wspaniałymi , pięknymi legendami…
Kroniki z okresu islamu milczą o mieście Tartousie i dopiero w roku 1099 pojawiają się przekazy o wielkiej roli miasta dla Krzyżowców – Braci Krzyża. Miasto zostało włączone do Księstwa Tripoli i stało się ważnym punktem strategicznym. Stanowiło znaczący ośrodek na drodze pielgrzymek wiernych z Cypru i wybrzeża przez Antiochie do Palestyny.
W roku 1102 Tartous stał się centrum zainteresowania dla całego ówczesnego świata chrześcijańskiego ze względu na cudowną ikonę Maryi i pierwszego nabożeństwa Maryjnego na ziemi syryjskiej. W tym czasie rozpoczęto budowę ogromnej, monumentalnej katedry poświęconej Najświętszej Maryi. Wymienia się w dokumentach dwie daty: 1137 i 1145.
Ukończenie budowy nastąpiło w roku 1178. W wiekach średnich była to najwspanialsza budowla tych czasów o ogromnym znaczeniu religijnym. Katedrę odwiedzały często znane osobistości ówczesnego świata. Kroniki starochrześcijańskie donoszą, między innymi, iż chory niemiecki biskup Konrad w roku 1204 doznał odwiedzając katedrę – w samej katedrze, cudownego uzdrowienia. Zaś Henryk I – król Cypru w roku 1218, składając głęboki pokłon i oddając cześć Najświętszej Maryi w ołtarzu św. Piotra, odtworzonym i zachowanym w katedrze został uzdrowiony z bardzo ciężkiej choroby.
Cudowna ikona Maryi napisana przez św. Łukasza została do roku 1291, a dalsze Jej losy są opisywane bardzo różnie… Jedna z wersji podaje, że 3 sierpnia 1291 kiedy Krzyżowcy pokonani przez Arabów całkowicie opuszczali Tartous i odpływali na Cypr, zabrali ze sobą cudowną ikonę Matki Bożej, a wszyscy zgromadzeni wyraźnie widzieli, że Maryja przedstawiona na ikonie płakała… Co było dalej – przekaz nie mówi…
Barbara Anna Hajjar
Syria – Tartous
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!