Drogi Użytkowniku,
w związku z obowiązywaniem Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) przypominamy podstawowe informacje z zakresu przetwarzania danych dostarczanych przez Ciebie podczas korzystania z naszej strony. Zamykając ten komunikat (kliknięcie w przycisk "Przejdź do serwisu") oświadczasz, że zapoznałeś się z treścią Polityki Prywatności i zgadzasz się na wskazane w wymienionym dokumencie działania.
3 komentarzy
Izabela
18 sierpnia 2020 o 21:45Witam, być może informacje podane niżej w jakiś sposób pomogą.
Pozdrawiam Izabela Bilkiewicz
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY
HORODYSZCZE
pałac1825 r.
Jeden z najcenniejszych przykładów architektury rezydencjonalnej doby klasycyzmu w regionie autorstwa wybitnego arch. Antonia Corazziego.
Historia
Wieś Horodyszcze powstała w sąsiedztwie wczesnośredniowiecznego grodziska, przy ważnym szlaku handlowym prowadzącym z Krakowa przez Lublin do Brześcia, za czasów Zygmunta Augusta otrzymała prawa miejskie. W XVI w. była własnością kniaziów Połubińskich, którzy wznieśli tu zamek obronny. Następnie dobra przeszły do Dembińskich i Koniecpolskich, a od 1625 r. do Mikołaja Firleja, starosty lubelskiego. Jego wnuczka Anna Rysińska w k. XVII w. wniosła dobra Andrzejowi Potockiemu. W rękach tej rodziny pozostawały one niemal przez cały XVIII w. Za ich czasów powstało okazałe barokowe założenie rezydencjonalne, oddalone na południowy- zachód od miasteczka. Z masy spadkowej po Jerzym Michale Potockim Horodyszcze kupił w 1801 r. Michał Butler, który ok. 1809 r. sprzedał je Janowi Dionizemu Frankowskiemu, a ten w miejscu wcześniejszej (być może drewnianej) siedziby Potockich wzniósł ok. 1825 r. istniejący obecnie pałac zaprojektowany zapewne przez znanego architekta Antonia Corazziego i ozdobiony płaskorzeźbami Pawła Malińskiego. Horodyszcze odziedziczył po ojcu Julian Frankowski, następnie jego córka Anna wniosła ten majątek Julianowi Horodyskiemu. Ostatnim przedwojennym właścicielem był ich syn Julian. W 1915 Niemcy zajęli pałac na potrzeby armii, ograbiając z wyposażenia. W 1922 r. Julian Horodyski odbudował folwark i zabezpieczył przed ruiną pałac. Podczas II wojny w pałacu osiedliła się ponownie administracja niemiecka, pod koniec wojny wnętrze pałacu zostało częściowo spalone. Po II wojnie majątek upaństwowiono, w pałacu umieszczono szkołę, a następnie mieszkania i pomieszczenia gospodarcze. Przez wiele lat pałac pozostawał opuszczony i dewastowany. W 1983 r. zrujnowany zabytek kupili bracia Adam i Marian Osypiukowie, którzy podjęli kompleksowy remont pałacu (m.in. wymieniono kolumny portyku, więźbę i pokrycie dachu, tynki, stolarkę okienną i drzwiową).
INFORMACJE OGÓLNE
Rodzaj: pałac
Chronologia: 1825 r.
Forma ochrony: rejestr zabytków
Adres: Horodyszcze
Lokalizacja: woj. lubelskie, pow. bialski, gmina Wisznice
Źródło: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Licencja:
Izabela
3 listopada 2022 o 21:34nie dostałam tej wiadomości na maila a szkoda, bo dopiero dzis ja czytam. W czasie kiedy Anna Józefa bądz Józefa Anna Połubińska pojawiła się na świecie, na pewno juz majątku nie mieli. urodziła się w 1803 roku i posiadała tytuł książęcy. Slub wzięła w Horodyszczu, potem zamieszkała z mężem na Suwalszczyżnie na ekonomii. Tyle wiem. Jeśli ktokolwiek wie cos ponadto, będę szczęśliwa jeśli podzieli się ta wiedzą. mail jak w wiadomości wyżej.
Izabela
3 listopada 2022 o 21:37Anna Józefa córka ks. Anny Marii z d. Khaliutina i ks. Kazimierza Połubińskiego