Polski Teatr Ludowy ze Lwowa laureatem tytułu Kuźni Mistrzów Mowy Polskiej Vox Populi

Jak już informowaliśmy na naszym portalu w dniu 6 czerwca 2022 roku na Zamku Królewskim w Warszawie po raz dwudziesty drugi ogłoszono listę nominowanych do tytułów Mistrza Mowy Polskiej oraz Kuźni Mistrzów Mowy Polskiej. W tej drugiej kategorii zaszczytny tytuł otrzymał Polski Teatr Ludowy we Lwowie!

Dyplom nagrody Kuźni Mistrzów Mowy Polskiej Vox Populi dla Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie, Poznań, 3 października 2022 r.
https://kuriergalicyjski.com

Przypomnijmy, iż wyróżnienie Kuźnia Mistrzów Mowy Polskiej przyznawane jest od 2011 roku przez członków Akademii Mistrzów, skupiającej laureatów wszystkich edycji Programu Mistrz Mowy Polskiej. Nagroda ta przyznawana jest placówkom, inicjatywom lub instytucjom, mającym niekwestionowane zasługi w pielęgnowaniu najlepszych wzorców językowych. Swoje wyróżnienie – tytuł Kuźni Mistrzów Mowy Polskiej Vox Populi – przyznaje również publiczność w głosowaniu ogólnopolskim.

Do tytułu Kuźni Mistrzów Mowy Polskiej w roku 2022 nominowani zostali: „DIALOG. Miesięcznik Poświęcony Dramaturgii Współczesnej”; Zespół Szkół Ogólnokształcących w Bystrzycy Kłodzkiej; Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców UMCS w Lublinie; Kampania społeczno-edukacyjna „Ojczysty dodaj do ulubionych” organizowana przez Narodowe Centrum Kultury oraz jako jedyna placówka spoza granic Polski – Polski Teatr Ludowy we Lwowie.

Lwowska scena ostatecznie zdobyła to zaszczytne wyróżnienie:

„jako placówka mająca niekwestionowane zasługi w pielęgnowaniu najlepszych wzorców polszczyzny”.

Teatr, funkcjonujący dziś przy ul. Mikołaja Kopernika 42, założony został we Lwowie na przełomie lat 1957–1958, z inicjatywy emerytowanego nauczyciela – polonisty, skrzypka, wielkiego miłośnika polskiej literatury i teatru – Piotra Hausvatera (1894–1966). Pierwsze przedstawienie odbyło się 19 kwietnia 1958 roku w Polskiej Szkole Nr 10 we Lwowie. Obecnie funkcję dyrektora tej placówki pełni Zbigniew Chrzanowski, absolwent slawistyki Uniwersytetu Lwowskiego, który już w 1966 roku, po śmierci Piotra Hausvatera, objął kierownictwo artystyczne teatru.

Refleksje związane z zaszczytnym wyróżnieniem Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie nagrodą Vox Populi przywołuje obecnie red. Anna Gordijewska („Kurier Galicyjski”, nr 22 /410/, 29 listopada–15 grudnia 2022 r.) w rozmowie z dyrektorem Zbigniewem Chrzanowskim:

„[…] W «Kurierze» pisaliśmy o tym, że teatr był nominowany do tytułu Mistrza Mowy Polskiej. No i stało się. Gratulujemy! Proszę o tym opowiedzieć!

Właśnie. Skończyła się premiera «Nic dwa razy», która odbyła się 1 października [2022 r.] we Lwowie. 2 października otrzymałem wiadomość, właściwie, zaproszenie na zakończenie konkursu Mistrz Słowa Polskiego, do Poznania. Finał odbywał się na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Niestety, w żaden sposób nie mogłem dojechać na tę uroczystość, na którą chętnie bym się wybrał, ale jeszcze nie wiedziałem nic o nagrodzie. Natomiast 3 października otrzymałem wiadomość, że teatr nominowany w czerwcu tego roku w Warszawie, otrzymał nagrodę. Jest to nagroda Vox Populi dla teatru jako Kuźni Mistrzów Słowa Polskiego. Piękny upominek przyjechał do mnie pocztą. Ja natomiast zdążyłem tylko wysłać depeszę z podziękowaniem, która została odczytana podczas tej uroczystości. To bardzo piękna, bardzo ważna dla nas nagroda – zostaliśmy docenieni za to, że w ciągu tylu lat pielęgnujemy język polski.

Wśród nagrodzonych jest to jedyna placówka poza granicami Polski?

Tak, jedyna placówka i jedyna nagroda zespołowa, bo właściwie te nagrody są przyznawane indywidualnym aktorom czy publicystom, czy spikerom, czy dziennikarzom i tego roku znaleźliśmy się obok bardzo popularnej dziennikarki radiowej i telewizyjnej Marii Szabłowskiej, która prowadzi programy muzyczne, oraz dwójki aktorów. Jeden z nich to bardzo sędziwy aktor polski Stanisław Brejdygant, którego poznałem w Warszawie. Wspominał o swoim pobycie we Lwowie w jednym z teatrów, gdzieś tutaj występował, ale nie mogliśmy ustalić, w którym miejscu, bo to było bardzo dawno i pan Stanisław nie pamiętał, w którym grał teatrze. […]”.

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: