Kira Gałczyńska (1936 Wilno – 2022 Warszawa)

20 grudnia 2022 roku zmarła w Warszawie dziennikarka i pisarka Kira Gałczyńska – córka słynnego poety Konstantego Ildefonsa, urodzona 26 kwietnia 1936 roku w Wilnie, na Zarzeczu – na prawym brzegu Wilejki, gdzie w latach 1934–1936 mieszkali jej rodzice.

Kira Gałczyńska podpisuje książki poświęcone swemu ojcu Konstantemu Ildefonsowi, Warszawa, 29 października 2019 r.
Fot. Mariusz Kubik/Wikipedia – domena publiczna

W roku1936 Gałczyńscy przenieśli się do Warszawy i osiedli w pobliskim Aninie, by następnie zamieszkać w stolicy, przy Alei Róż.

Kira Gałczyńska ukończyła w 1956 roku Wydział Filologii Rosyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Jako redaktor pracowała w: „Nowej Kulturze” (1957), „Kurierze Polskim” (1958–1965), Telewizji Polskiej (1965–1972), „Trybunie Ludu” (1972–1980) i w „Kontrastach” (1982–1984).

Założyła Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu, w powiecie piskim. Placówka mieści się w dawnej leśniczówce wsi Krzyże, pochodzącej z 1880 roku. Było to ulubione miejsce pobytu Poety, do którego przyjeżdżał z żoną Natalią w latach 1950–1953.

Kira Gałczyńska była redaktorką i edytorką większości edycji dzieł swego ojca. W latach 2007–2010 pełniła funkcję członka Zarządu Fundacji Zielona Gęś imienia Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Należała do Związku Literatów Polskich (po roku 1983) i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

W roku 2009 w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy. Z kolei w roku 2011 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Dwukrotnie zamężna: z Januszem Bylczyńskim (1920–1990) – aktorem teatralnym i filmowym oraz z Januszem Kilańskim (1915–2002) – wieloletnim spikerem Polskiego Radia, kierownikiem Działu Realizacji i Emisji, współtwórcą Redakcji Językowej oraz inicjatorem wprowadzenia w radiu kart mikrofonowych uprawniających do występowania na antenie.

Kira Gałczyńska opublikowała m.in.:

• „Polacy w kraju półksiężyca” (1974);
• „Konstanty Ildefons Gałczyński” (1981);
• „Konstanty syn Konstantego” (1983, 1990);
• „«Czas swe wzory układa». Dziennik z Prania” (1984);
• „Mazurskie szlaki Gałczyńskiego” (1986);
• „Konstanty Ildefons Gałczyński 1905–1953” (1987);
• „Leśniczówka Pranie. Muzeum K.I. Gałczyńskiego” (1989);
• „Konstanty Ildefons Gałczyński – Kriegsgefangener 5700” (1993);
• „Gałczyński” (seria: „A to Polska właśnie”; 1998);
• „Zielony Konstanty, czyli opowieść o życiu i poezji Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego” (2011);
• „Srebrna Natalia” (2006);
• „Srebrna Natalia, czyli palcem planety obracasz” (2014);
• „Nie gaście tej lampy przy drzwiach… Przesiane przez pamięć” (2017).

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na: