Jeśli Rosja zdecyduje się na wielką wojnę, Ukraina jest bez szans?

Jeśli Rosjanie mieliby uderzyć z czterech kierunków to mają przeciwko sobie broniące się oddziału ukraińskie przy maksymalnej mobilizacji około 400 tys. żołnierzy. Okopana armia ukraińska podzielona na 4 formacje po 100 tys. żołnierzy przy wsparciu artylerii, czołgów i obrony przeciwlotniczej byłaby trudnym orzechem do zgryzienia dla nacierających Rosjan. Wtedy każda rosyjska atakująca formacja musiałaby mieć kilkukrotną przewagę nad broniącymi się. Myślę, że jest całkowicie nierealne by Rosjanie rzucili na Ukrainę przy tym założeniu czterokrotnie większą siłę (warunek minimalny powodzenia ataku), czyli 1 mln 600 tys żołnierzy, to absurd. realna siła rzucona na Ukrainę to 200 tys. W Afganistanie Rosjanie rzucili armię 600 tys., teraz nie stać ich nawet na zbliżenie się do tej liczby. Ten zdemaskowany ostatnio plan inwazji na Ukrainę zakładał bodajże użycie 40 tys. żołnierzy i 350 czołgów. To nie armia zdobywców ale formacja partyzancko-dywersyjna.

dziś na A4 dwa całe czarne vany z namalowanymi insygniami banderyzmu. Jak je wpuszczono do kraju?

Armię podzielono na cztery obszary operacyjne (Wschód, Zachód, Północ i Południe), by być gotowym do odparcia inwazji rosyjskiej na całym obszarze państwa. Liczy ona 24 duże jednostki wojskowe (głównie brygady), kolejne 5-6 jest w fazie organizacji, zaś dalsze 4-5 w planowaniu. Pod koniec ub.r. powołano Dowództwo Operacji Specjalnych jako odrębny rodzaj sił zbrojnych. Osobna struktura to dowództwo ATO – operacji antyterrorystycznej w Donbasie.

Siły zbrojne Ukrainy zwiększono do 250 tys. żołnierzy. Plan mobilizacji został wykonany niemal w 100 proc.
Armię ukraińską wspomaga blisko 60. tys. żołnierzy Gwardii Narodowej i niemal tyle samo funkcjonariuszy straży granicznej. Kilkanaście tysięcy żołnierzy liczą formacje ochotnicze w strukturze MSW i ministerstwa obrony. Łącznie zatem pod bronią znajduje się 360-380 tys. osób. Powstaje też armia rezerwowa, która docelowo ma liczyć 100 tys. żołnierzy. Więc maksymalnie pod bronią może stanąć niemal 500 tys. żołnierzy.

Na wyposażeniu armii ukraińskiej oraz innych formacji znajduje się obecnie ponad 1,1 tys. czołgów, blisko 1 tys. transporterów opancerzonych, 130 wyrzutni rakietowych różnych klas i wielka liczba artylerii. W większości to sprzęt ustępujący najnowszej broni rosyjskiej, choć kilka produkcji (jak czołg Opłot-M czy transporter opancerzony BTR-4 Bucefał) spełnia najwyższe wymogi.

Ukraina posiada dodatkowo ogromne zapasy ciężkiego sprzętu z czasów sowieckich, ale jedynie część nadaje się do użycia. Np. w charkowskiej fabryce czołgów na placu stoi 500 maszyn, lecz ich przestarzałe oprzyrządowanie sprawia, że w warunkach bojowych stałyby się dla załóg jeżdżącymi trumnami – nadają się więc jedynie do tego, by je okopać na linii frontu i traktować jako działa artyleryjskie.

Wojna w Donbasie to działania lądowe. We wrześniu w Mińsku Putin wymusił na Poroszence rezygnację z użycia lotnictwa oraz wycofanie broni przeciwlotniczej. Lotnictwo ukraińskie jest kilkakrotnie słabsze niż rosyjskie i nieporównanie słabiej wyposażone. Dysproporcje po części niweluje niezła obrona przeciwlotnicza Ukraińców, stąd obawa Kremla przed użyciem samolotów i helikopterów.

Rosjanie mieli wszelkie możliwości, by pod Debalcewem zamknąć kocioł: geograficzne, taktyczne i ogniowe – ocenił przewodniczący komisji obrony narodowej parlamentu ukraińskiego Serhij Paszyński. – Zaciekłe walki trwały przez dwa tygodnie, a gdy przyszedł rozkaz wycofania się ukraińskich oddziałów, wszyscy wyszli w sposób zorganizowany. To dowodzi, że to już jest inna armia. Niedostatecznie uzbrojona i nie do końca zorganizowana, lecz jakościowo inna.

Ukraina w konfrontacji z Rosją nie stoi więc na całkowicie straconych pozycjach. Ważne jest jednak, by w końcu otrzymała broń śmiercionośną od Zachodu, bo w tej sprawie racja stoi po stronie dowódców ukraińskich, którzy proszą o dozbrojenie. Argumentują, że dostawy nowoczesnej broni dla Ukraińców zwielokrotnią koszty wojny na tyle, że Putinowi przejdzie ochota do prowadzenia inwazji na wielką skalę. Że „inteligentna” broń zmniejsza, a nie zwiększa liczbę ofiar wśród ludności cywilnej, co potwierdzają wojny prowadzone przez armie zachodnie i siły zbrojne Izraela.

W lutym Ukraina zawarła porozumienie z ZEA na dostawę śmiercionośnego sprzętu wojskowego. Jeśli wspomnieć, że Arabowie mają sprzęt amerykański to można się domyśleć że to co Ukraińcy potrzebują na dozbrojenie, dostaną. Tutaj czas działa na ich korzyść.

Siły powietrzne FR to ok. 1425 samolotów myśliwskich i szturmowych vs ok 95 myśliwskich i szturmowych Ukrainy. Przewaga jest więc niemal 10:1. Inna sprawa, że FR na pewno nie rzuci na Ukrainę całego swojego wojskowego potencjału, tylko mniejszą część, więc przewaga nie będzie aż tak miażdżąca, a na pewno nie taka by Ukraincy nie mogli się skutecznie bronić. Im więcej czasu Ukraina zyska tym lepiej na lepsze przygotowanie się do obrony, wzmocnienie potencjału obronnego na ile się tylko da.

Szkoda, że Ukraina nie produkuje samolotów bojowych, tylko transportowe w zakładach Antonowa, oraz silniki do śmigłowców w zakładach Motor Sicz. Wzmocnienie potencjału lotniczego to tylko przywrócenie tych maszyn które da się wyremontować, albo kupno jakichś nowszych Su-27 czy Mig-29 w krajach afrykańskich.