(Wspomnienie Ireny Bujalskiej)
Wołożyńscy harcerze na zlocie w Wilnie 6 VI 1932r. W centrum, w czapce – hełmie prawdopodobnie Nika Drożeniewska z Chorągwi Wileńskiej. Ze zbiorów Haliny Rusowicz
Przed wybuchem II wojny światowej w 1939 r., byłam na obozie harcerskim w Białym Korcu k. Białego Brzegu(1) gm. Bakszty pow. Wołożyn. Proboszczem w Baksztach był ksiądz Sienkiewicz, a mój chrzestny Bolesław Trypućko leśniczym w Białym Brzegu.
Obóz był kilkudniowy, mieszkaliśmy razem z naszą drużynową w szkole. Spałyśmy na siennikach ze słomy w dużej izbie drewnianego budynku. Nasza drużynowa spała na tapczaniku, który stał na środku izby. Zapamiętałam burzę , nagle rąbnęło i ognista kula pioruna uderzyła w las. Byłam zuchem, ale przeszłam do 5 klasy i złożyłam tam przyrzeczenie harcerskie, ale krzyża nie otrzymałam.
Dolina rzeki Berezyny Niemeńskiej w okolicy wioski Sakowszczyzna Fot. Priroda Biełorussii, Mińsk 1986
Chłopcy jeździli na obozy do Sakowszczyzny(2) gm. Wiszniew pow Wołożyn. Znajdował się tam majątek ziemski Wermanów. Na obozie był mój brat Cezary Bujalski „Cezik”. Obóz znajdował się w pięknej leśnej dolinie nieopodal rzeki Berezyny Niemeńskiej. Dolina była porośnięta leśnym runem i dzikimi storczykami, których narwałam i przywiozłam do domu.
Wszyscy chłopcy mieszkali w rozbitych przez siebie namiotach, z których każdy był odpowiednio umocowany i okopany saperkami. Kiedy odwiedziliśmy z rodzicami „Cezika”, po raz pierwszy zobaczyłam wtedy stół wykopany w ziemi, który miał kształt rombu. Na środku znajdowała się wyłożona z kamyków i szyszek harcerska lilijka. Do stołu się wskakiwało, harcerze siedzieli dookoła z nogami w rowie.
Kiedy tam byliśmy, kucharki upiekły na obiad placki ziemniaczane, których „Cezik” w domu nie lubił. Każdy harcerz pobierał posiłek do menażki. „Cezik zjadł!”, a kiedy padło hasło „po repetę!”, pobiegł po nią.
Mama zapytała hufcowego Konstantego Chlebnikowa: „Cezik je!”, a on odpowiedział, że „wszystko je! Obawialiśmy się, że będzie chciał jechać do domu, ale on został do końca.
Na harcerskich obozach Hufca Wołożyńskiego były poranne i wieczorne modlitwy oraz nocne straże!
(1) Skorowidz Miejscowości RP, T.VII., cz.1, Warszawa 1923, Nakładem GUS, s. 82 Biały Brzeg – zaścianek, 27 domów mieszkalnych, 216 mieszkańców (94 kobiety,122 mężczyzn). Wyznania prawosławnego 208, rzymskokatolickiego 8. Narodowości białoruskiej 208, polskiej 8.
(2) Ibidem, s. 95, Sakowszczyzna – wieś, 128 domow mieszkalnych, 684 mieszkańców (323 mężczyzn, 361 kobiet).Wyznania prawosławnego 668, rzymskokatolickiego 16. Narodowości białoruskiej 684.
Dodaj komentarz
Uwaga! Nie będą publikowane komentarze zawierające treści obraźliwe, niecenzuralne, nawołujące do przemocy czy podżegające do nienawiści!