Białorusini zobaczą film o „bandytach z Armii Krajowej”

@lola
Nie jest istotne, które jakie państwa wspierały który rząd, ważne jest to że oparte o polskie prawodawstwo, suwerenne polskie władze istniały do 17 września 1939-ego roku. Później były to jedynie władze „uznawane międzynarodowo”. To że obecne uznaje się w Polsce „uznanie” zachodnie za ważniejsze od „uznania” wschodniego, nie ma oparcia w prawie międzynarodowym.
Od drugiej połowy 1944-ego roku mieliśmy wojnę domową pomiędzy polskimi zwolennikami „prorosyjskich” władz „lubelskich” a również polskimi „probrytyjsko-proamerykańskiech” władz „londyńskich”.

Panie trollu ubawił mnie Pana komentarz. Niby jakim cudem sowiecka napaść 17 września mogła zdelegitymizować polski rząd? Istotne jest, że polski rząd po 17 września działał nadal w oparciu o polską konstytucję, zgodnie z polskim ustawodawstwem, był powszechnie uznawany przez polskie społeczeństwo i sprawował realną kontrolę nad polskimi siłami zbrojnymi, flotą, służbą dyplomatyczną, polską administracją (w tym również w znacznej mierze za pomocą delegatur i Armii Krajowej na terytoriach okupowanych). To że był przy uznawany (i przez kogo) jest zupełnie wtórne.

@ reut:
Towarzyszu Reut, mnie nie obchodzi to, że ktoś walczył za kasę tchórzliwego niby Rządu RP w Londynie, a niepokoi fakt, że AK? jako banda niezorganizowana krzywdziła i rabowała zwykłych mieszkańców. I tyle. a propos bolszewoków,to nie przepadam za Sowietami.

Panie Trollu. Internowanie „Rządu” miało miejsce najwcześniej 18 września i nie oznaczało końca legalnych władz RP. Samochody poszczególnych członków Rady Ministrów przekraczały granicę późną nocą 17 IX i rankiem 18 IX, na podstawie traktatu Polsko-rumuńskiego , który im gwarantował swobodne, niezakłócone przejście przez terytorium rumuńskie. Rumunom zajęło trochę czasu zanim ulegli szantażowi dyplomacji radzieckiej i niemieckiej i zdecydowali się złamać prawo międzynarodowe (traktat) i zatrzymać polskie władze cywilne. Nigdy nie został internowany cały polski Rząd (nawet nie wszyscy członkowie rady ministrów), dowództwo wojskowe, służba dyplomatyczna, organy administracji lokalnej i centralnej, parlament, działały nadal. Internowanie (które zresztą nie było zbyt rygorystyczne) nie delegitymizowało rządu jako całości a jedynie utrudniało wykonywanie obowiązków poszczególnym internowanym osobom . W tej sytuacji prezydent Mościcki na mocy art. 24 Konstytucji , przekazał wszystkie swoje uprawnienia prezydentowi Raczkiewiczowi (który internowany nie był) Raczkiewicz zgodnie z przysługującymi mu prerogatywami mianował nową Radę Ministrów. Tak więc „Rząd Londyński”, z zachowaniem wszelkich przewidzianych konstytucyjnych procedur, stał się jedynym legalnym suwerennym polskim Rządem. Zresztą nie tylko w formalno-prawnym znaczeniu, ale wykonującym realną władzę nad polskimi organami administracyjnymi (w kraju i na emigracji) , siłami zbrojnymi, służbą dyplomatyczną etc. Legitymizacja tego rządu nie wynikała z „uznania międzynarodowego” ale z polskiego ustroju określonego w konstytucji. ( Dla kontrastu tzw. Rząd Lubelski nie miał żadnego umocowania w polskim prawie, (ani nawet jakimś zauważalnym poparciu społecznym)a został przemocą narzucony przez obcą Armię, był to więc typowy rząd okupacyjny).

🙂 dałem się podpuścić. Oczywiście AK 1947 nie istniało, ale władza białoruska również. „polskie poakowskie podziemie antykomunistyczne”zwalczało władzę sowiecką a nie białoruską. BTW o granicach decydują traktaty międzynarodowe a nie „międzynarodowe uznanie”. Z czysto legalistycznego punktu widzenia rzeczywiście, władza sowiecka była nielegalna.