Przy wejściu na stację metra „Sokolniki” w ramach „rekonstrukcji historycznej” w związku z 82. rocznicą uruchomienia metra w Moskwie zawieszono portrety sowieckiego dyktatora Józefa Stalina i jego doradcy Łazara Kaganowicza. Moskiewskie metro nosiło imię Kaganowicza – współinicjatora i organizatora jego budowy – do 1955 roku (w latach 1957–1992 patronem metra był W.I.Lenin, o czym na „Sokolnikach” tym razeem nie wspomniano). Kaganowicz zmarł w 1991 roku, 5 miesięcy przed rozpadem Związku Sowieckiego.
Pierwszy projekt moskiewskiego metra powstał w 1901 roku. Pierwszą linię uruchomiono 15 maja 1935 roku – od stacji Sokolniki do stacji Park Kultury, z odgałęzieniem do stacji Smolenskaja (linia Arbackaja przedłużona do stacji Kijewskaja, przechodząc przez rzekę Moskwę po moście). Do wybuchu II wojny światowej zbudowano jeszcze 2 linie. W marcu 1938 linia Arbackaja została przedłużona do stacji Kurskaja (obecnie ta część nazywa się linią Arbacko-Pokrowską). We wrześniu 1938 otworzono linięGorkowsko-Zamoskworeczną, od stacji Sokoł do stacji Teatralnaja. Projekty dalszej kompleksowej rozbudowy metra zostały zawieszone podczas wojny. Rozpoczęto tylko budowę fragmentów linii: Teatralnaja –Awtozawodskaja (z przejściem przez rzekę Moskwę podziemnym tunelem) oraz Kurskaja – Izmaiłowskij Park (4 stacje). Jesienią 1941 metro służyło za schron przeciwlotniczy, a pewna część wagonów została ewakuowana. Zgodnie z postanowieniem państwowego komitetu obrony z 15 października 1941 w wypadku pojawienia się wroga u wrót Moskwy metro miało zostać zniszczone. Po wojnie rozpoczęto budowę czwartego etapu metra linii Kolcewej i głębokiego odcinka linii Arbackiej od stacji Plac Rewolucji do stacji Kijewskiej. Początkowo linię Kolcewą zamierzano poprowadzić pod Pierścieniem Sadowym (Sadowoje Kolco) (który stanowił granicę miasta w XVI wieku). Pierwsza część linii od stacji Park Kultury do stacji Kurskaja (1950) przebiegała właśnie w ten sposób. Później jednak północną część liniiKolcewej postanowiono zbudować 1–1,5 km od Sadowego Kolca i w ten sposób zapewniono dostęp do 7 z 9 moskiewskich stacji. Druga część liniiKolcewej została otwarta w 1952 (stacja Kurskaja – stacja Biełorusskaja), a w 1954 budowę linii zakończono. Budowa głębokiej części linii Arbackiej przebiegała w czasach zimnej wojny i przewidywano jej wykorzystanie jako schronu przeciwatomowego na wypadek wojny. Po zakończeniu budowy linii w 1953, jej górna część została zamknięta (od stacji Płoszczad Riewolucii do Kijewskiej), ale w 1958 znów została оtwarta jako część linii Filowskiej. Później już nie posługiwano się terminem „etap” jako część planu rozbudowy, jednak oddane w latach 1957–1958 określa się czasem jako piąty „etap”. W styczniu 1977 i w lutym 2004 miały miejsce zamachy oraz w marcu 2010 zorganizowano w metrze zamachy. 15 lutego 2016 otwarta została 200. stacja metra – Sałarjewo. Do sieci metra została zaliczona także moskiewska kolej jednoszynowa, wcześniej oznaczana М1, oraz ukończony w 2016 roku moskiewski pierścień centralny – w większości naziemny pierścień kolei otaczający historyczne granice Moskwy.
Kresy24.pl/tech.wp.pl, pl.wikipedia.org
3 komentarzy
pyra
15 maja 2017 o 17:50Hehehe – taka symboliczna stacja metra, a wychodząc z niej wpada się na przejście dla pieszych z półminutowym stoperem (ulica tak szeroka że trzeba się spieszyć!!!) i z przejścia wprost do ….. Macdonalda – też symbol.
prawy
15 maja 2017 o 18:30Cieniuteńko ta ich gloryfikacja psychopaty-ludobójcy wygląda.
Nich jadą na staże UIPN, tam się nauczą jak to robić.
Z psychopaty-kurduplowatego ludobójcy, dusiciela kotów, HIROJA i „boga swego” uczynili a Ci z milutkim wujkiem Soso tak słabiuteńko, jednodniowo jeno działają.
SyøTroll
15 maja 2017 o 19:33Widocznie Rosjanom stalinizm z okazji „rekonstrukcji historycznej” nie przeszkadza, tak samo jak „proeuropejskim” Ukraińcom nie przeszkadza banderyzm, na codzień.