100 lat temu, 17 marca 1921 r., Sejm Ustawodawczy po dwóch latach prac uchwalił pierwszą ustawę zasadniczą odrodzonej RP. Konstytucję marcową uznawano za dokument na wskroś demokratyczny, uprzywilejowujący Sejm. Szybko doczekała się krytyków obwiniających jej zapisy za niestabilność życia politycznego.
Uchwalenie ustawy zasadniczej było najważniejszym zadaniem Sejmu Ustawodawczego (Konstytuanty), który po raz pierwszy zebrał się 10 lutego 1919 r. w Warszawie. Zatwierdzona dziesięć dni później tzw. mała konstytucja była krótką uchwałą Sejmu, określającą ogólne ramy stosunków między władzą ustawodawczą a władzą wykonawczą. Jej zapisy znacząco ograniczały dotychczasową, niemal dyktatorską władzę Józefa Piłsudskiego oraz czyniły z Sejmu Ustawodawczego organ nadrzędny wobec pozostałych czytaj dalej …
Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:
1 komentarz
Konrad Józef Turzyński
17 marca 2021 o 20:36I ona obowiązuje już sto lat, ponieważ nigdy w ważny sposób nie została uchylona! Jedyna próba uczynienia tego była chybiona, bo podczas głosowania w Sejmie w dniu 23 III 1935 złamano art. 125 ust. 1 i 2 tej właśnie konstytucji (o zapowiedzi projektu na 15 dni przed głosowaniem i o wymogu dwóch trzecich spośród obecnych na sali posłów), więc podpis prez. Mościckiego złożony pod nią w miesiąc później był poświadczeniem nieprawdy.