Instytut „Polonika” odnowi zabytkową kwaterę na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Wilnie

Kwatera rodziny Zawadzkich na cmentarzu św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie
Fot. Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”/http://l24.lt

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika” przeprowadzi prace konserwatorskie i restauratorskie nagrobków w zabytkowej kwaterze rodziny Zawadzkich na cmentarzu św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie.

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika” powstał 18 grudnia 2017 roku jako wyspecjalizowana państwowa instytucja kultury, której organizatorem jest minister kultury i dziedzictwa narodowego. Instytut prowadzi projekty o charakterze konserwatorskim, naukowo-badawczym, edukacyjnym i popularyzatorskim.

Instytut skupia swoje działania wokół trzech obszarów, którymi są: badania, ochrona i popularyzacja polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą.

Celem Programu „Ochrona Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą” jest objęcie opieką pozostających poza granicami kraju szczególnie cennych obiektów polskiego dziedzictwa kulturowego – zabytków nieruchomych (dzieła architektury i budownictwa, cmentarze, parki i ogrody, miejsca upamiętniające wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji) oraz zabytków ruchomych (dzieła sztuk plastycznych, rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej, pamiątki historyczne, elementy wyposażenia wnętrz, detale i dekoracje architektoniczne, nagrobki i inne elementy małej architektury, jak kaplice czy krzyże przydrożne).

Cmentarz św. Piotra i Pawła w Wilnie, zwany też „Słonecznym”, to jedna z najstarszych nekropolii w stolicy Litwy. Usytuowany jest w sąsiedztwie kościoła św. Piotra i Pawła.

Jak informuje Instytut „Polonika”:

„Kwatera rodziny Zawadzkich [na cmentarzu św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie] jest jedną z niewielu, która podlega ochronie ze strony państwa litewskiego. Cmentarz jako zespół zabytkowy nie jest objęty kompleksową opieką. Jego stan z roku na rok pogarsza się, a najstarsze groby i kaplice pilnie wymagają wykonania prac zabezpieczających i konserwatorskich”.

Rodzina Zawadzkich od początku XIX wieku związana była z działalnością wydawniczą w Wilnie. Drukarnia, księgarnia, a właściwie całe wydawnictwo zaczęło powstawać w 1803 roku po reorganizacji Uniwersytetu Wileńskiego. Uczelnia chciała mieć sprawną placówkę i na jej czele poważnego profesjonalnego księgarza. Został nim Józef Zawadzki. Drukował prace naukowe związane z uniwersytetem, m.in. podręczniki. Firma Zawadzkiego wydała też pierwszy tom poezji Adama Mickiewicza, dzieła Śniadeckich, Statuty Litewskie, czy historię geografii Joachima Lelewela. Po śmierci Józefa firmę przejęli synowie Adam i Feliks, a następnie wnuk Adam. Firma działała do II wojny światowej.

Kwatera rodziny Zawadzkich jest obszerna. Jak informuje Instytut „Polonika”, prace obejmą konserwację nagrobków: Józefa Zawadzkiego (1781–1838), Władysława Zawadzkiego (1885–1939), Józefa Zawadzkiego (zm. 1892), Emilii z Januszewskich Zawadzkiej (1834–1883), Feliksa Zawadzkiego (1824–1891), Wincenty z Żółkowskich Zawadzkiej (1824–1894) i Adama Zawadzkiego (1814–1875), Tadeusza Zawadzkiego (1919–2008), Elżbiety Wandy Dąbrowskiej Zawadzkiej (zm. 2019), Stefanii Rostkowskiej (1901–1963) i Wandy Rostkowskiej (1906–1961).

RES

Podziel się tym z innymi. Udostępnij na:

Powiązane wiadomości:

Zakończenie renowacji elewacji kościoła św. Katarzyny w Wilnie